Saan ako magsisimula?
Kung wala naman tayong inumpisahan…
Ginawa ko ng tubig yung kape
Oo alam ko, wala kang pake!
Wala ka din namang pake nung nalunod ako,
Sa mga salita na binitawan mo
Gaya ng “Nandito lang ako para sayo”
O yung paborito mong “Time will tell how much I love you.” g*g*!
Aminado ako at di ko pagkakaila
Na may mga panahon na pinasaya mo ako, Sinta…
Noong araw ng mga puso,
Unang beses mong pinaramdam na mahalaga ako
Mga rosas na kasing bango ng pag asa ko sayo
At mga tsokolateng kasing tamis ng mga kasinungalingan mo
Di din pala magpapahuli ang sulat kamay na binigay mo…
Ang mga nakasulat ba doon ay talagang galing sa puso?
Lalo nung unang gabi na magkasama tayo
Umamin ka na gusto mo ako
Higit pa sa kaibigan…
At alam ko eto ang laro na palagi kong gusto salihan
Kahit mga mata mo’y hindi lang nakatingin sakin,
Pero pinag pasensyahan kita at yan ang malaki kong “bakit?”
Kahit magkasama tayo ngunit ang puso mo’y iba ang hinahanap,
Pero para sakin alam kong darating ang araw na ako’y magiging iyong pangarap
Kahit nung mga panahon na pinakita mo na sakin kung sino ka talaga,
Pero tinanggap kita, hindi parin ba sapat yun? Puny*ta!
Kahit merong kumakalat na balita na meron ka nang iba,
Pero pinagtanggol kita, dahil sayo’y may natitira pang tiwala
Kahit may nakita pa akong litrato ninyo ng bago mong trip na babae,
Pero eto ako umaasang magbibigay ka ng dahilan para di ako umuwing luhaan
Kahit wala kang pake na pinagmukha mo akong tanga,
Pero wala eh, hindi mo pala talaga ako mahal… sana napansin ko agad
Kahit ilang beses mong binasag ang puso ko,
Pero eto parin ako aayusin ito at ibibigay ng buo
Kahit pinaiyak mo ako ng maraming gabi pati araw,
Pero eto ako umaasa na makakalimutan ka balang araw
Kahit isa ka na naman sa mga lalaki na napadaan lang,
Pero eto ako hindi titigil magmahal
PERO HINDI NA SAYO…
